Bericht uit Msida.
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Marjon
05 Maart 2009 | Malta, Imsida
Lieve allemaal!
Het heeft weer even geduurd maar ik ben er zo juist weer voor gaan zitten om jullie op de hoogte te houden!
Er is ENORM veel gebeurd hier!
Ten eerste, op een gegeven moment kwam Kelly ons appartement binnen rennen; ¨ Ik ben bestolen!” riep ze..
Haar pinpas was verdwenen en toen ze op haar stage plek haar bank saldo wou bekijken op internet bleek er 3 keer al gepind te zijn. Intotaal 450 euro.
De schrik zat er vooral ook bij mij goed in , want er is dus een dief in ons appartement geweest, en aangezien ik al zo'n angsthaas ben!
Maar goed, ik ben samen met Jeanine mee gegaan met Kelly naar het politie bureau. Daar werden we in eerste instantie niet serieus genomen, de politie agente was ondertussen met anderen aan het praten en moest soms gewoon lachen terwijl ze naar ons verhaal luisterde, ze was behoorlijk arrogant.
Dus op een gegeven moment zei ik ook tegen haar: What are you laughing about? Toen deed ze weer normaal gelukkig.
De schoonmaakster heeft ons heen en weer gereden van politie bureau terug naar Kingsgate, en heeft ons geholpen op het politie bureau.
Om een heel lang verhaal kort te maken: Door middel van camerabeelden zouden we er misschien achter kunnen komen wie er met de pas heeft gepind.
Dat had de schoonmaakster ook door want wat bleek: Een paar dagen later heeft ze toegegeven aan de huisbaas dat ZIJ de pinpas had gestolen!
Wat een enorm R*Twijf! Terwijl ze gewoon met een stalen gezicht ons heeft geholpen bij het politiebureau etc.
Opzich wel een veilig idee dat er tenminste niet iemand anders in ons appartement is geweest.. Kelly heeft nu de helft van het geld terug, en woensdag zou ze de andere helft terug krijgen. Maar de schoonmaakster had weer een smoesje dus nu heeft de politie haar een deadline gegeven, donderdag (vandaag) moet het geld terug. Bah ik voel me niks niet veilig hier, al heb ik er niks mee te doen. Maar toch.
( Trouwens, hier op het politiebureau hebben ze geen internet. Wat een luxe zijn wij in Nederland gewend he!)
Voor de mensen die zich afvragen hoe dat kon met die pinpas.
De Maltese bevolking heeft een lokale pinpas, waar bij je in de supermarkt net zo als in Nederland je pincode moet intoetsen.
Omdat de pas van Kelly een gewone postbankpas is, werkt dat hier op Malta anders. In een winkel of supermarkt steken ze de pas in een apparaat, en hoeven ze alleen maar op OKE te drukken. Je moet dan je handtekening zetten, en Voila! Zo makkelijk kun je hier dus met je pinpas betalen, en zo makkelijk dus ook met een gestolen pinpas van een buitenlandse studente.
Vorige week zondag ben ik naar de carnaval geweest in Valetta.
Wat een feest! Ik kende carnaval nog niet eens maar heb me laten vertellen dat het hier nog uitgebreider en groter word gevierd als in Nederland.
En dat geloof ik ook wel! Ik heb wat foto's op internet gezet, om jullie er een beeld van te geven! Jong en oud, iedereen was aan het dansen. Kei harde muziek en zelfs baby's van een paar maand oud waren gekostumeerd.
Echt leuk om zo iets hier mee te maken!
En dan nu wat verhalen van stage:
Er woont een stel op de 3e verdieping. Al jaren getrouwd maar als ik de verhalen moet geloven was het niet altijd een goed huwelijk. Nu de man dementeerd blijven de ruzies ook door gaan. Ze bekken elkaar af, en dan zit mw. Dc weer te huilen. Vorige week was het weer zo ver, hij stond haar af te bekken en zij moest kei hard huilen. Ik heb toen besloten om haar de kamer uit te rijden in de rolstoel, om haar alvast klaar te maken voor het uitje. Ze begon nog harder te huilen en mij te vertellen dat hij altijd negatieve dingen tegen haar zegt etc.
Toen zei ik tegen haar dat het goed was dat ze er over praatte en dat ze best mocht huilen en dat ze zo lekker met een uitje weg ging, en even haar gedachten kon proberen te verzetten.
Ze pakte toen mijn hand vast die natuurlijk altijd koud aan voelen en toen zei ze:
You have cold hands, but a warm heart.
Mooi he !
De dag er op was ik bij meneer S. Na het wassen drentelde ik nog wat rond op zijn kamer om wat dingen op te ruimen toen hij mij graag foto's wou laten zien van zijn kinderen en kleinkind. Een hele vriendelijke man, maar nog wat onwennig omdat hij hier nog maar net woont. ( Zijn been is net geamputeerd.)
Op een gegeven moment hoor ik:
Helloo? I have also a family!
Op de zelfde kamer, maar achter een gordijn lag een andere mannelijke bewoner ook op bed. Hij had ons horen praten en wou denk ik ook even aanspraak.
Maar het was wel heel aandoenlijk om te horen!! Hij liet ook zijn foto's zien, en vertelde dat hij vroeger een ´ leider' was van het leger, van 50 man.
Wel apart, dat hij vroeger zo'n baan had en nu helemaal afhankelijk in een bed ligt, dat laat je dan toch wel na denken.
Maar goed, ik vond het super leuk dat deze 2 mannen mij dit lieten zien, het is toch iets persoonlijks!
Vorige week zaterdag ging ik ook voor de eerste keer mee met het uitje.
We gingen met ongv. 30 bewoners in een bus, naar Qawra.
Als we een uitje met de bewoners in Nederland hebben, ´ proef´ je meteen een sfeer van gezelligheid en warmte.
Dat merkte ik hier niet, dus dat was voor mij wel een tegenvaller.
Met alle bewoners zijn we bij een hotel wat gaan drinken, een kopje koffie met een gebakje.
Ik ben gewend om bij de bewoners te gaan zitten en gezellig mee te praten maar hier gingen de verzorgers gewoon apart met zn 3tjes zitten.
Niks geen gezellig gesprek met een bewoner of wat dan ook.
Nouja ik heb in iedergeval mn best weer gedaan, en ben bij de bewoners gaan zitten en dan merk je ook dat de bewoners dat gewoon op prijs stellen. Alleen al die glimlach en die dankbare ogen, ja dat maakt zo'n middagje dan echt goed!
Bleek de bus trouwens kapot te zijn, stonden we daar een uur te wachten!
Trouwens, weten jullie wie er in Casa Arkati woont? De broer van de president!
Of gouveneur, ik weet niet precies hoe dat hier word genoemd.
Bleek dat ik hem al een paar keer heb gewassen en eten heb gegeven.
Ik ben blij dat ik die mensen heb leren kennen als een gewoon stel en niet als de broer van de president want ik merk dat sommige collega's hun toch nog even iets extra's geven, en dat zou je bij elke bewoner moeten doen.
'T zijn overigens wel hele lieve mensen! Meneer FA slaapt heel veel en als je hem dan naar zn bed begeleid zegtie wel 5 keer: Thank you very much, how kind of you!
En van zijn vrouw krijg ik altijd heel veel snoepjes haha.
Vanaf zondag ben ik ziek. Waarschijnlijk de griep. De dokter is hier al geweest omdat je op Malta niet zomaar ziek thuis kan blijven, daar heb je een verklaring voor nodig etc.
Hij heeft me wel een recept voor geschreven stel dat ik ziek bleef, maar ik wil het graag zonder proberen.
Maandag ochtend vroeg zijn Ed en Marijke hier aan gekomen, dus het was nog eens extra balen dat ik ziek was, omdat ik er zo graag met hun op uit wou!
Gelukkig kwamen ze elke dag op ziekenbezoek met fruit en lekkere broodjes! Als je zo ver weg bent mis je toch wel je eigen thuis met een comfortabele bank waar je lekker op vertroeteld kan worden. Maar gelukkig waren hun er!
Vandaag voel ik me ietsje beter, nog niet helemaal super, maar ik wil er percée op uit! Dus ik ga er maar weer voor. Ik begin er nu achter te komen dat er nog zo enorm veel dingen zijn die ik nog niet heb gezien, nog maar 16 nachtjes, de tijd begint te dringen..!
Nou dit was hem dan wel weer. Ik ben weer raaaazend benieuwd naar jullie berichtjes, blijft leuk om ze te krijgen!
www.marjondijk.mijnalbums.nl
Liefs M.
Het heeft weer even geduurd maar ik ben er zo juist weer voor gaan zitten om jullie op de hoogte te houden!
Er is ENORM veel gebeurd hier!
Ten eerste, op een gegeven moment kwam Kelly ons appartement binnen rennen; ¨ Ik ben bestolen!” riep ze..
Haar pinpas was verdwenen en toen ze op haar stage plek haar bank saldo wou bekijken op internet bleek er 3 keer al gepind te zijn. Intotaal 450 euro.
De schrik zat er vooral ook bij mij goed in , want er is dus een dief in ons appartement geweest, en aangezien ik al zo'n angsthaas ben!
Maar goed, ik ben samen met Jeanine mee gegaan met Kelly naar het politie bureau. Daar werden we in eerste instantie niet serieus genomen, de politie agente was ondertussen met anderen aan het praten en moest soms gewoon lachen terwijl ze naar ons verhaal luisterde, ze was behoorlijk arrogant.
Dus op een gegeven moment zei ik ook tegen haar: What are you laughing about? Toen deed ze weer normaal gelukkig.
De schoonmaakster heeft ons heen en weer gereden van politie bureau terug naar Kingsgate, en heeft ons geholpen op het politie bureau.
Om een heel lang verhaal kort te maken: Door middel van camerabeelden zouden we er misschien achter kunnen komen wie er met de pas heeft gepind.
Dat had de schoonmaakster ook door want wat bleek: Een paar dagen later heeft ze toegegeven aan de huisbaas dat ZIJ de pinpas had gestolen!
Wat een enorm R*Twijf! Terwijl ze gewoon met een stalen gezicht ons heeft geholpen bij het politiebureau etc.
Opzich wel een veilig idee dat er tenminste niet iemand anders in ons appartement is geweest.. Kelly heeft nu de helft van het geld terug, en woensdag zou ze de andere helft terug krijgen. Maar de schoonmaakster had weer een smoesje dus nu heeft de politie haar een deadline gegeven, donderdag (vandaag) moet het geld terug. Bah ik voel me niks niet veilig hier, al heb ik er niks mee te doen. Maar toch.
( Trouwens, hier op het politiebureau hebben ze geen internet. Wat een luxe zijn wij in Nederland gewend he!)
Voor de mensen die zich afvragen hoe dat kon met die pinpas.
De Maltese bevolking heeft een lokale pinpas, waar bij je in de supermarkt net zo als in Nederland je pincode moet intoetsen.
Omdat de pas van Kelly een gewone postbankpas is, werkt dat hier op Malta anders. In een winkel of supermarkt steken ze de pas in een apparaat, en hoeven ze alleen maar op OKE te drukken. Je moet dan je handtekening zetten, en Voila! Zo makkelijk kun je hier dus met je pinpas betalen, en zo makkelijk dus ook met een gestolen pinpas van een buitenlandse studente.
Vorige week zondag ben ik naar de carnaval geweest in Valetta.
Wat een feest! Ik kende carnaval nog niet eens maar heb me laten vertellen dat het hier nog uitgebreider en groter word gevierd als in Nederland.
En dat geloof ik ook wel! Ik heb wat foto's op internet gezet, om jullie er een beeld van te geven! Jong en oud, iedereen was aan het dansen. Kei harde muziek en zelfs baby's van een paar maand oud waren gekostumeerd.
Echt leuk om zo iets hier mee te maken!
En dan nu wat verhalen van stage:
Er woont een stel op de 3e verdieping. Al jaren getrouwd maar als ik de verhalen moet geloven was het niet altijd een goed huwelijk. Nu de man dementeerd blijven de ruzies ook door gaan. Ze bekken elkaar af, en dan zit mw. Dc weer te huilen. Vorige week was het weer zo ver, hij stond haar af te bekken en zij moest kei hard huilen. Ik heb toen besloten om haar de kamer uit te rijden in de rolstoel, om haar alvast klaar te maken voor het uitje. Ze begon nog harder te huilen en mij te vertellen dat hij altijd negatieve dingen tegen haar zegt etc.
Toen zei ik tegen haar dat het goed was dat ze er over praatte en dat ze best mocht huilen en dat ze zo lekker met een uitje weg ging, en even haar gedachten kon proberen te verzetten.
Ze pakte toen mijn hand vast die natuurlijk altijd koud aan voelen en toen zei ze:
You have cold hands, but a warm heart.
Mooi he !
De dag er op was ik bij meneer S. Na het wassen drentelde ik nog wat rond op zijn kamer om wat dingen op te ruimen toen hij mij graag foto's wou laten zien van zijn kinderen en kleinkind. Een hele vriendelijke man, maar nog wat onwennig omdat hij hier nog maar net woont. ( Zijn been is net geamputeerd.)
Op een gegeven moment hoor ik:
Helloo? I have also a family!
Op de zelfde kamer, maar achter een gordijn lag een andere mannelijke bewoner ook op bed. Hij had ons horen praten en wou denk ik ook even aanspraak.
Maar het was wel heel aandoenlijk om te horen!! Hij liet ook zijn foto's zien, en vertelde dat hij vroeger een ´ leider' was van het leger, van 50 man.
Wel apart, dat hij vroeger zo'n baan had en nu helemaal afhankelijk in een bed ligt, dat laat je dan toch wel na denken.
Maar goed, ik vond het super leuk dat deze 2 mannen mij dit lieten zien, het is toch iets persoonlijks!
Vorige week zaterdag ging ik ook voor de eerste keer mee met het uitje.
We gingen met ongv. 30 bewoners in een bus, naar Qawra.
Als we een uitje met de bewoners in Nederland hebben, ´ proef´ je meteen een sfeer van gezelligheid en warmte.
Dat merkte ik hier niet, dus dat was voor mij wel een tegenvaller.
Met alle bewoners zijn we bij een hotel wat gaan drinken, een kopje koffie met een gebakje.
Ik ben gewend om bij de bewoners te gaan zitten en gezellig mee te praten maar hier gingen de verzorgers gewoon apart met zn 3tjes zitten.
Niks geen gezellig gesprek met een bewoner of wat dan ook.
Nouja ik heb in iedergeval mn best weer gedaan, en ben bij de bewoners gaan zitten en dan merk je ook dat de bewoners dat gewoon op prijs stellen. Alleen al die glimlach en die dankbare ogen, ja dat maakt zo'n middagje dan echt goed!
Bleek de bus trouwens kapot te zijn, stonden we daar een uur te wachten!
Trouwens, weten jullie wie er in Casa Arkati woont? De broer van de president!
Of gouveneur, ik weet niet precies hoe dat hier word genoemd.
Bleek dat ik hem al een paar keer heb gewassen en eten heb gegeven.
Ik ben blij dat ik die mensen heb leren kennen als een gewoon stel en niet als de broer van de president want ik merk dat sommige collega's hun toch nog even iets extra's geven, en dat zou je bij elke bewoner moeten doen.
'T zijn overigens wel hele lieve mensen! Meneer FA slaapt heel veel en als je hem dan naar zn bed begeleid zegtie wel 5 keer: Thank you very much, how kind of you!
En van zijn vrouw krijg ik altijd heel veel snoepjes haha.
Vanaf zondag ben ik ziek. Waarschijnlijk de griep. De dokter is hier al geweest omdat je op Malta niet zomaar ziek thuis kan blijven, daar heb je een verklaring voor nodig etc.
Hij heeft me wel een recept voor geschreven stel dat ik ziek bleef, maar ik wil het graag zonder proberen.
Maandag ochtend vroeg zijn Ed en Marijke hier aan gekomen, dus het was nog eens extra balen dat ik ziek was, omdat ik er zo graag met hun op uit wou!
Gelukkig kwamen ze elke dag op ziekenbezoek met fruit en lekkere broodjes! Als je zo ver weg bent mis je toch wel je eigen thuis met een comfortabele bank waar je lekker op vertroeteld kan worden. Maar gelukkig waren hun er!
Vandaag voel ik me ietsje beter, nog niet helemaal super, maar ik wil er percée op uit! Dus ik ga er maar weer voor. Ik begin er nu achter te komen dat er nog zo enorm veel dingen zijn die ik nog niet heb gezien, nog maar 16 nachtjes, de tijd begint te dringen..!
Nou dit was hem dan wel weer. Ik ben weer raaaazend benieuwd naar jullie berichtjes, blijft leuk om ze te krijgen!
www.marjondijk.mijnalbums.nl
Liefs M.
-
05 Maart 2009 - 09:36
Papa:
hartstike mooi verslag nog 2 weken en dan naar huis -
05 Maart 2009 - 17:17
Leo W:
Je hebt je ziel en zaligheid in het verslag gegooid. Leuk om te lezen en nog spannend ook. Toch wel slim van die dame om te helpen. Dan wordt je het minst verdacht. Ik sta te kijken dat je over twee weken al weer naar huis komt. Je bent pas weg! -
05 Maart 2009 - 18:00
Marieke:
Hallo marjon,
Even vanuit Balk een berichtje. Heb af en toe je site even bekeken (tijdens de campeer reunie kreeg ik het adres via je vader) Mooi verhalen schrijf je en mooie dingen beleef je. Alleen die pinpas. Bij mij zou de schrik er ook goed inzitten. het idee alleen al dat er iemand in je spullen zit te neuzen.. Nou nog veel plezier de laatste weekjes!
Groetjes, Wesley en Marieke -
05 Maart 2009 - 19:03
Martin,Jolanda En Sa:
Hallo Marjon,
Aan deze kant is alles weer onder controle. Vorige week woensdag zijn hier de waterpokken uitgebroken, ons kleine meisje zat er helemaal onder en ziek dat ze ervan geweest is. Hele hoge koorts en niets willen eten alleen maar drinken. op dit moment gaat alles weer een stukje beter en begint ze weer praatjes te krijgen, maar het is wel azielig hoor zo'n ziek klein meisje en je kunt niets doen.
We lezen dat je aan die kant ook van alles meemaakt en ook nog geveld bent door de griep. Nog een paar weekjes en dan mag je weer naar huis met een ervaring rijker.
Groetjes
Martin, Jolanda en een knuffeltje van je kleine vriendinnetje Sacha -
07 Maart 2009 - 15:36
Antjecroissantje :
Jeetje wat een verhaal weer,
heb hem niet helemaal gelezen want daar heb ik geen tijdvooor aangezien ik nog veel moet doen (A) haha
maarehmm ik zie jou overr
14 daagjes alweer he?
Dit is het laatste berichtje van je 16jarig zusje, over een paar uurtjes krijg je berichtjes van je 17 jarige zusje.. hahahaha
Nouuuuuu ik spreek je
xxxx Liefs
Ps. wat vind je van mijn mooie, orginele naam? haha -
09 Maart 2009 - 08:38
Elles:
Hoi, leuk om dit weer te lezen!
Die mensen zijn je zó dankbaar en dat is natuurlijk ook heel veel waard!
Za + zo was het hier prachtig skeelerweer!!
Of uuuh skate-weer.
Whahaha je komt volgende week zaterdag al terug! Woehaa!
XX -
09 Maart 2009 - 14:12
Marijke:
Hallo Marjon,
Nou ik heb heb mijn 1e werkdag eral weer opzitten. Pfff... ik kom hier uitrusten van een weekje Malta. Het is al een heel avontuur om in de bus te zitten - de chauffuers rijden hier als idioten (maar we hebben wel vreselijk gelachen). En oversteken is ook al zo griezelig omdat ze in Malta links rijden. Weet je trouwens dat ik mijn rugzak bij de douane echt moest leeghalen? Die zware bus met kralen van jou waren een verdacht goedje. Maar gelukkig mochten ze toch weer mee. Nou verder goed gereist hoor - behalve dan dat de stewardes persé wilde dat ik niet bij de vluchtdeur ging zitten (leg ik nog wel een x uit). Dus zat ik achter Ed (heel gezellie). Nou ik stop er mee hoor. Ed en ik hebben het erg leuk gevonden - veel genoten en gelachen met jou. Wat wil je nog meer.
Doehoeg XXX Marijke -
09 Maart 2009 - 15:12
Miranda:
Hey Marjon,
Nog even en dan weer terug naar dit kikkerlandje..
Ik zeg je, het is hier geen best weer! :)
Dus geniet nog maar even extra van Malta..
Leuk om je verhaal te lezen, spannend en ontroerend..
Vooral van die cold hand's but a warm hart! Very lief om te lezen..
tot snel meid :d
xx -
09 Maart 2009 - 15:42
Naomi:
Nou na ons gesprekje, kan ik eindelijk weer even normaal een berichtje plaatsen haha !
Leuke verhalen over je stage, fijn dat je het zo naar je zin hebt.
Ik schok wel van het verhaal van de schoonmaakster. ze is toch wel gelijk ontslagen neem ik aan?
xx -
10 Maart 2009 - 11:04
Petra:
He Marjon, Leuk om je verhalen te lezen, en dat je echt contact hebt gekregen met de bewoners! Bijna weer naar huis. Daar heb je ook wel weer zin in zeker.
Tot over een paar weken!
Groetjes Petra -
14 Maart 2009 - 08:39
Mama:
ben altijd weer erg benieuwd naar je foto`s, en ook dit keer zijn ze leuk om te zien! Nog 1 weekje Marjon en dan kom je weer thuis, daar zien we enorm naar uit. Groetjes en veel plezier met john! -
16 Maart 2009 - 18:32
Petra Peters:
Hoi Marjon,
Wat een verhaal zeg over die pinpas.
Leuk om te lezen wat je allemaal doet daar in Maltha. Lijkt me erg leuk allemaal.
En je weet hoe gek ik op Maltha ben. Nou Marjon succes nog en ik hoop je snel te spreken.
Veel plezier met je vriend.
Groetjes Petra P
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
